آنقدر غرق در عبور زمان شنیدم که نفهمیدیم چگونه پادشاه بی رحم غم بدون هیاهو بر قلب هایمان حاکم شد ،انقدر در برابرش به سکوت نشستیم و دم نزدیم که در قلبهایمان در این سرزمین احساس تاخت وتسخیر کرد ،غم بزرگ شد به حاکمی بی رحم و قدرتمند بدل شد ،به ذهنهایمان راه یافت و درنهایت بر انسان که دیگر توانی از خود نداشت حکومت کرد ،او خواست که این پادشاه بی رحم را شکست دهد اما غم با صلاحی از درد انسان را به زانو درآورد ،قلب در برابر درد تاب نیاورد افسرده و خاموش گشت و بدین سان انسان مغلوب سرد و بی روح شد....
R.a