ما اینجا کوزه ای داریم.
و صد البته:
از کوزه همان برون تراود که در اوست..
و به قول مولانا:
خمره گر پر از عود و عنبر شود و آن را برآشوبی بوی خوش از آن به مشام آید و گر همان خمره پر از گنداب باشد و آن را بر آشوبند، بوی بد از آن برخیزد.
ظرف ها بوی محتوایشان می دهند.
یک موسیقی واحد را کسی گوش می کند عروج می کند و دیگری از همان هبوط می کند، پس تقصیر از موسیقی نیست، تقصیر از چوبی که خمره را بر می آشوبد نیست، مشکل از محتوای خود ظرف است.
الانسان حریص علی منع..

"بدرود تا وقتی نو"
رضا.م
تیر 1401

#بداهه

آه از آن رفتگان بی برگشت

خبر کوتاه است اما جانکاه:
"سایه" دیگر نیست..

سفر که گریه ندارد

#ابتهاج /> #سایه

به گمانم این زیباترین پیامی است که از حسین(ع) و کربلا می توان آموخت..
کاش آنان که دم از فرصت بودن در رکاب حسین(ع) می زنند و افسوس می خورند که وااسفاها که ما در زمانش نبودیم تا یاری گر و یاری رسانش شویم، این گفته را همچون فرصتی که اینک تنها در کلامشان بازگو می کنند باور می کردند و در مقابل مردمان زمان امروز "آزاده" می شدند و از کبر و غرور و ظلم و ستم و جور در مقابل آنان و بر آنان دوری می جستند..

ما اینجا کوزه ای داریم.
و صد البته:
از کوزه همان برون تراود که در اوست..
و به قول مولانا:
خمره گر پر از عود و عنبر شود و آن را برآشوبی بوی خوش از آن به مشام آید و گر همان خمره پر از گنداب باشد و آن را بر آشوبند، بوی بد از آن برخیزد.
ظرف ها بوی محتوایشان می دهند.
یک موسیقی واحد را کسی گوش می کند عروج می کند و دیگری از همان هبوط می کند، پس تقصیر از موسیقی نیست، تقصیر از چوبی که خمره را بر می آشوبد نیست، مشکل از محتوای خود ظرف است.
الانسان حریص علی منع..

"بدرود تا وقتی نو"
رضا.م
تیر 1401

#بداهه

عرفان وجود

#مولانا

بس کن ای ساقی و کس را چو رهی مست مکن
ور کنی مست بدین حد ره هموارش ده

#مولانا /> #سلام_بر_صلح

گاهی که از روزمرگی ها و گهگاهی هم از ناملایمات روزگار خسته ام به دریا پناه می برم و با او خلوت می کنم..
کنارش آرام می نشینم و چه طوفانی باشد و چه آرام با او سخن می گویم.
گاهی هم آرامشش مجابم می کند تصویر خودش و هر چه در او به آرامی حرکت می کند را برای مبادایم به یادگار ذخیره کنم..
امروز برای من چُنین بود.

رضا/ تیرماه

#موبایل_گرافی

گاهی بساط عیش خودش جور میشود/گاهی دگر تهیه بدستور میشود
گه جور میشود خود آن بی مقدمه /گه با دو صد مقدمه ناجور میشود
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است/گاهی نگفته قرعه به نام تو میشود
گاهی گدایِ گدایی و بخت باتو یار نیست/ گاهی تمام شهر گدایِ تو میشود
گاهی برای خنده دلم تنگ میشود/ گاهی دلم تراشه‌­ای از سنگ میشود
گاهی تمامِ آبی این آسمان ما/ یکباره تیره گشته و بی رنگ میشود
گاهی نفس به تیزی شمشیر میشود/ از هرچه زندگیست، دلت سیر میشود

#قیصر_امین_پور

تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید..

#مولانا

گاهی افکار ما چنان از واقعیات و بدیهیات دور می شود که تردید ایجاد می شود در واقعیت سِیر می می کنیم یا وارد تفکراتی از جنس جهان های موازی شده ایم.
به گمانم، به خودیِ خود این سبک از افکار غیرطبیعی نیست؛ آنچه اما غیر طبیعی اش می کند غرق شدن در این افکار و در نهایت اسیر شدن در این افکار است.
ما آدمها گاهی خود را اسیر افکاری می کنیم که بدیهیات را برایمان غیرقابل پذیرش می کند و این شاید شروع معذوریت هایی است که رفتار و اخلاق و حتی گاهی باورهایمان را هم تحت الشعاع خود قرار می دهد.
شاید برداشت من به حق نباشد اما؛ معتقدم نه اسارت در این افکار مفید است و نه ماندن صرف در آن بدیهیات.
رضا...

#بداهه_نویسی />
بداهه: ناگاه؛ خودآی، بی تامل

باید انسان بودن، پاک بودن، مسئول بودن و در اندیشه سرنوشت دیگران بودن، وظیفه باشد.
بالاتر از آن صفت آدمی باشد، باز هم بالاتر، وجود آدمی باشد.

بیست و نهم خرداد سالروز درگذشت متفکر بزرگ دکتر #علی_شریعتی است