به خودم آمدم

انگار تویی در من بود

این کمی بیشتـر از

دل به کسی بستن بود…

مثل گل های ترک خورده کاشی شده ام !

بعد تو پیر که نه ،

من متلاشی شده ام . . .

دستان تو نقاشان ماهرند

طرحی کشیده‌اند در من

مختصر به نام عشق…

بی تو با قافله ی

غصه و غم ها چه کنم؟!

تار و پودم تو بگو

با دل تنها چه کنم ؟!

فقــــــــــط بـراے تـو

“ساڪتــــــــــم”

نہ اینڪہ فرامـوشتــــــــــ ڪرده باشـــــم

صبـــــر ڪردم ببینــــــم تـو هـــــم

دلتنگــــــــــم مے شـوے

چه حالِ خوبی ست

هواى دونفره

دست‌ هاى دونفره

يک آهنگِ دنج

و جاده يک طرفه

من باشم و تو باشى

و دوست داشتنى كه تمام نشود

خراسان شمالی - جرگلان

جهان استوار نمی‌ماند

‏مگر با سری خمیده

‏بر روی شانه‌ی کسی که دوستش داریم

هر چه در خاطرم آید

تو از آن خوبتری

تو تمام منی

و من در تو گم می‌شوم

و باز خود را می‌یابم هر بار در آغوشت