آنکه می رود فقط می رود ولی آنکه می ماند درد می کشد ، غصه می خورد

، بغض می کند ، اشک می ریزد و تمام اینها روحش را به آتش می کشد

و در انتظار بازگشت کسی که هرگز باز نخواهد گشت آرام آرام خاکستر می شود …

آری ، این است خاصیت عشق یک طرفه …
وقتی دیوار پشت دیوار

رو به‌روی تنهایی من قد می‌کشد

وُ این خیابان

شاهراه جهنم می‌شود

مرگ حقیقت تلخی نیست!

وقتی دست‌های من

از بازوهای تو می‌افتد وُ

اسمم از لب‌هایت

مردن آنقدرها هم درد ندارد


آرزو بیرانوند

نفس میزنم بی تو دلتنگیو
سکوتو توو اشکام حل میکنم
شب و رقصِ دستای من توو اتاق
به جای تو تختو بغل میکنم

به جای لبت اسمِ تو رو لبم
منو میکشه باز تا زنده شم
توو این بی پناهی جای شونه هات
به دادِ سرم میرسه بالِشم

پر از بغضم انگار کلِ جهان
توو قلبم داره نیلبک میزنه
یه جوری خدا دوستت داره که
منو با نبودت محک میزنه

هوا سَمیه مثلِ چشمای شهر
که میخوان با این زندگی سر کنم
یه حسی توو عشقم به تو هست که
نمیذاره تقدیرو باور کنم

تنِ آسمون کوهِ ابرِ ولی
دلش مثلِ دنیای تو روشنه
یه وقتایی از رو زمین پا شدن
دلیلِ قشنگِ زمین خوردنه

پر از بغضم انگار کلِ جهان
توو قلبم داره نیلبک میزنه
یه جوری خدا دوستت داره که
منو با نبودت محک میزنه...

عالیجناب عشق،باصدای خودم.شرمنده اگه بده