شاید روزی برسد که دیگر هر آن‌چه می‌نویسم از تو و برای تو نباشد...!

به تمامی از دست رفته های زندگی ام من بی اختیار تا مدّت‌ها منتظر و اندوهگین می‌مانم. اما لطفاً هرگز برنگرد...!

زیادی که خودتو دست پایین بگیری میفتی زیر پای کسی که یه روز به اوج رسوندیش

.... وجود "عشق" برای آن نیست تا ما را خوشحال کند... من اعتقاد دارم "عشق" وجود دارد تا به ما نشان دهد چقدر میتوانیم "تحمل" کنیم...!

حتی قدرتِ این را هم ندارم که تو را با خیالِ خودم به هر جا که دلم خواست ببرم...!

برای من داستان هایی از آمدن و بازگشتن بگو، زندگی من قصه های رفتن و بازنگشتن بی شماری دارد...!

.... بهتر است کسی را بخواهی و نداشته باشی, تا اینکه او را داشته باشی و نخواهی...!

کاش می‌توانستم قلم شوم و تا آخر دنیا از تو و چیزهای زیبا و غم‌انگیز دیگر بنویسم...!

اکنون که برایت می نویسم، مرگ از دوریت را به گونه ای نزدیک می بینم که انگار روحم به آرامی از چشمانم بیرون کشیده می شود....!

من به دوست داشتنــت عـــادت نخواهـــم کرد از هزاران صبح هایے که در کنـــار تواز خواب بیدار شوم هر بار روزم از نو روزیــــم از نو آغــــاز خواهد شد....

تنها کسی که تا آخر دنیا باهاته خودتی پس کنار بیا باهاش

خاطره‌ی مداوم من؛تو تصمیم گرفته‌ای امسال چه کسی را فراموش کنی...؟!

گیج هم چو گردباد دور خود می‌چرخم. نمی‌دانم مقصدم کجاست...!

هر چه که بود را گفته‌اند، چند روزی هم پناه ببریم به سکوت...!

مثل لحظه‌ی شکفتن غنچه پس از نم‌ باران بهاری، به زیبایی آلوده‌‌ای...!

اینکه فکر میکنید همه‌‌‌ چی رو میفهمید خودش یجور نفهمیه

که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی . . . "سعدے

راهِ نجاتِ من در سکوت است اما تو برایم حرف بزن...!