هزاران دین و مذهب هست در این دنیای انسانی خدا یکی... ولی... اما... هزاران فکر روحانی .... رها کردیم خالق را گرفتاران ادیانیم! تعصب چیست در مذهب؟! مگر نه این که انسانیم! اگر روح خدا در ماست... خدا گر مفرد و تنهاست ستیز پس برای چیست؟! برای خود پرستی هاست ... من از عقرب نمی ترسم ولی از نیش می ترسم از آن گرگی که می پوشد لباس میش می ترسم از آن جشنی که اعضای تنم دارند خوشحالم ولی از اختلاف مغز و دل با ریش می ترسم...

بیا مادر بِکِش دستِ نوازش بر سَرم امشب

بیا مادر بِکِش دستِ نوازش بر سَرم امشب
منم آن شاخِ شمشادت،ولیکن پرپرم امشب
بیا مادر به بالینم ؛ که بیمارِ تن و جانم...
که بیتابِ تو اَم تنها ... اُمیدِ آخرم امشب؛
بیا مادر نجاتم دِه ازین کابوس و تاریکی
بیا روشن بکن شمعی کنار بسترم امشب
غم من را تو میدانی.. دلِ پُر رازت ای‌مادر
نمیخواهم‌ که حالم را بفهمد خواهرم امشب
چه زیبا میشوی وقتی پناهِ خستگیهامی
میانِ برکه‌ ی اشکم شدی نیلوفرم امشب
قسم خوردم به پای تو وَمیبوسم قدمهاتُ...
که دست تو قلم داده به دستِ جوهرم امشب!
اگرچه عشق آوارست، ولی عشق تو پابرجاست؛
چه زیبا می‌شود حالم‌ به‌ لُطف مادرم امشب

تو رفتی اما پشیمون میشی وقتی تمامِ دوراتو میزنی و میبینی کسی مثل من پیدا نمیشه، از خودم تعریف نمیکنم، هرگز، اما خودت میفهمی هیچکس به اندازه من عاشقت نیست، میفهمی هیچکس نمیتونه مثل من از سکوتت حرفای دلت رو بفهمه، نمیتونه از توو چشمات حالِ دلت رو بدونه، نمیتونه حالِ دلت رو خوب کنه، نمیتونه خنده از تهِ دل بیاره رو لبات، نمیتونه کاری کنه به خودت اهمیت بدی، نمیتونه کاری کنه احساس خوشبختی بکنی، نمیتونه بیست و چهار ساعته نگرانت باشه، نمیتونه اینقدر که من دلتنگت میشدم دلتنگت بشه، نمیتونه عمقِ عشق رو بهت نشون بده، نمیتونه تورو اولویت زندگیش قرار بده، نمیتونه تورو بیشتر از خودش یا هرکسی دوست داشته باشه، آره، این حرفارو نزدم تا یه تلنگری بشه، تا بفهمی و برگردی، فقط خواستم بدونی خیلی چیزارو برای آخرین بار در کنارِ من تجربه کردی، بعد از منی وجود نداره، حالا این شخصیت منو میبینی؟ همین شخصیتِ عاشق، دیوانه، اگه برگردی پست میزنه، با تمامِ علاقه‌ای که بهت داره، یه پرده ضخیم میکشه رو احساسش و نادیده گرفتنت رو ترجیح میده، آره، توو دنیای من فرصتِ دومی وجود نداره، یکی که یکبار رفتن رو انتخاب میکنه دیگه نمیتونه برگرده، برگشتن توو دنیای من بی معنیه.

جان تو جان من حاکم و قربان من

سفره ی خانه من طعم لبت نان من

خوش بگو تا دَم از خوشه ی تو نوش کنم

شاه شیرین بیان صورت خندان من

حکم به کشتار بده بنده و قربانی ام

از تو آزادم آن لحظه که زندانی

زان به تو بوسه بر آه جگر سوز من

مُهر دیوانگی طالع پیشانی ام

عشق دیوانه ، زهر جانانه

از تو مینوشم و سرمست و سبک بال من

بیت ویرانی ، شعر ایرانی

از تو میخوانم و شب نقطه ی بیدار منم

عطش روی تو دارم شب دیدار باش

نفس خفته ی بی عاطفه بیدار باش

هوس عطر تو هست و تب آغوش نیست

صحبت از موی تو هست و گوش تو گوش نیست

ای دل ای عاشق موج بی قایق

می روی تا بزنی سر به کدامین سنگ

ای دل ای تنها مست و بی پروا

بی سپر می بری ام سمت کدامین جنگ

جان تو جان من حاکم و قربان من

یکی بهم گفت میخوای بری بهشت؟ گفتم نه، اونجا فقط جای مادراس!!! گفت: مگه نمیخای کنار مادرت باشی؟ گفتم: نه دیگه... این دنیاشو ازش گرفتم، جوونی و روزای خوبشو واسم گذاشت!!! پیر شد تا من جوون شم زشت شد تا من خوشگل شم غصه خورد تا من بخندم کهنه پوشید تا من نو باشم گرسنه خوابید تا من حسرت چیزی رو نخورم دیگه نمیخوام تو بهشت هم شب و روز حواسش به من باشه... بذار حداقل اونجا برا خودش راحت زندگی کنه! کاش فقط "یک روز" مادرم برای خودش زندگی میکرد... به افتخار مادرا #روززن

به کسی بیشتر از دوبار زنگ نزن و به پیام دادن ادامه نده کجایی؟ نگرانت شدم کافیه یه بار فرستادی! با هیچ کس بیشتر از یه بار،زمانی که آنلاینه چت نکن اگه میخواست بات حرف بزنه سرگرم یکی دیگه نمیشد، دنبال اونایی که بدون مقدمه یهویی رفتن نرو اگر میخواستنت پیشت میموندن، به کسی اصرار نکن که به صحبت کردن با تو ادامه بده،چون اگه میخواست خودش بات صحبت میکرد،به کسی که فروختت هیچ وقت فرصت برگشت نده تو بازیچه دست هیچکس نیستی. باکسی که بهت بدی کرد بخاطراینکه دوسش داری به آسونی آشتی نکن چون اون مقصره واشتباه کرده اگر قدرتو میدونست در حقت بدی نمی کرد میدونم سخته ولی باید قلبی قوی وشخصیتی قوی تر داشته باشی پس از من بشنو تو با اینکار به نفست عزت میبخشی و شخصیتت رو حفظ میکنی یادت باشه تو خدا نیستی که اگه کسی توبه شکست بگی باز آید.

‍ شاگردی از استادی پرسید : خواهش میکنم به من بگو از کجا باید یک انسان خوب را تشخیص دهم؟

استاد جواب داد : تو نمیتوانی از روی سخنان یک فرد تشخیص دهی که او یک انسان خوب است ، حتی از ظاهر او هم نمیتوان به این شناخت رسید.
اما میتوانی از فضایی که در حضور او بوجود می آید او را بشناسی ،
چرا که هیچ کس قادر نیست فضایی ایجاد کند که با روحش سازگاری نداشته باشد..!

نوربرت لش لایتنر

روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست
به هوای سر کویش پر و بالی بزنم

از کجا آمده ام، آمدنم بهر چه بود؟
به کجا می روم آخر ننمایی وطنم

مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا,,,
یا چه بوده ست مراد وی از این ساختنم

من به خود نامدم اینجا که به خود باز روم
آنکه آورد مرا باز برد در وطنم

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک
چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم

حضرت مولانا

به زندگی فکر کن !
ولی برای زندگی غصه نخور .
دیدن حقیقت است ،
ولی درست دیدن، فضلیت .
ادب خرجی ندارد.
ولی همه چیز را میخرد .
با شروع هر صبح فکر کن تازه بدنیا آمدی .
مهربان باش و دوست بدار و عاشق باش.
شاید فردایی نباشد .
شاید فردایی باشد ! اما عزیزی نباشد...

◽️ «با کراوات به دیدار خدا رفتم و شد»/
شعری از #محمد_علی_گويا />

با کراوات به ديدار خدا رفتم و شد
بر خلاف جهت اهل ريا رفتم و شد

ريش خود را ز ادب صاف نمودم با تيغ
همچنان آينه با صدق و صفا رفتم و شد

با بوی ادکلنی گشت معطر بدنم
عطر بر خود زدم و غالیه سا رفتم و شد

حمد را خواندم و آن مد"ولاالضالين"را
ننمودم ز ته حلق ادا رفتم و شد

يکدم از قاسم و جبار نگفتم سخنی
گفتم ای مايه هر مهر و وفا رفتم و شد

همچو موسی نه عصا داشتم و نه نعلين
سرخوش و بی خبر و بی سرو پا رفتم و شد

"لن ترانی"نشنيدم ز خداوند چو او
"ارنی" گفتم و او گفت "رثا" رفتم و شد

مدعی گفت چرا رفتی و چون رفتی و کی؟
من دلباخته بی چون و چرا رفتم وشد

تو تنت پيش خدا روز و شبان خم شد و راست
من خدا گفتم و او گفت بيا رفتم و شد

مسجد و دير و خرابات به دادم نرسيد
فارغ از کشمکش اين دو سه تا رفتم و شد

خانقاهم فلک آبی بی سقف و ستون
پير من آنکه مرا داد ندا رفتم وشد

گفتم ای دل به خدا هست خدا هادی تو
تا بدينسان شدم از خلق رها رفتم و شد.

.
[ادامه...]