❀❀❀❀❀❀❀❀
چون سرخ‌ترین سیب

در آغوش درختی

سخت است تو را دیدن و

از شاخه نچیدن
❀❀❀❀❀❀❀❀

جای مهتاب،به تاریکی شب ها تو بتابrnمن فدای تو، به جای همه گل ها تو بخندrnrn“فریدون مشیری”

یک جرعه چشاندی به من از عشقت و مستم
یک جرعه ی دیگر بچشان مست ترم کن

“حسین منزوی”

کائنات\r\nفداى لبخند شیرین اول صبحت؛\r\nبخند جانم!\r\nتو دلخوشی\r\nروزهاى کسل کننده‌اى…\r\n\r\n“علی قاضی مقام”

با هجر تو هر شب ز پی وصل تو گویم
یارب تو شب عاشق و معشوق مکن روز

“سنایی”

تو معشوق ناب من هستی\\r\\nهمیشه عاشقت و مجنون تو می مانم لیلی جانم

چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس مرغان وحشی را از این خوش‌تر نمی گیرد

“حافظ”

گاهی میان مردم، در ازدحام شهر
غیر از تو
هر چه هست فراموش می‌کنم …

“فریدون مشیری”

من پیر فنا بدم جوانم کردی\r\n\r\nمن مرده بدم ز زندگانی کردی\r\n\r\nمی‌ترسیدم که گم شوم در ره تو\r\n\r\nاکنون نشوم گم که نشانم کردی

بخوان و پاک کن و نامِ خویش را بنویس
به دفتر غزلم هر چه نقطه چین دارم…